ಆ ದ್ರೋಣಾಚಾರ್ಯ ಈ ಏಕಲವ್ಯ

ನನ್ನ ನಾನೇ ನಂಬಲಾರದಂಥಃ ಸನ್ನಿವೇಶ.... ಅಧ್ಬುತ.... ಕಿವಿಗಡಚಿಕ್ಕುವ ಕರತಾಡನದ ನಡುವೆ ನಾನು ವೇದಿಕೆಯತ್ತ ಸಾಗಿದೆ, ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಸ್ವೀಕರಿಸಲು... ಎರಡೂ ಬದಿಗಳಲ್ಲಿ ಕುಳಿತ ಜನ ಎದ್ದು ನಿಂತು ಗೌರವ ಸೂಚಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಕೆಲವರು ಕೈ ಕುಲುಕಿದರೆ ಕೆಲವರು ಬೆನ್ನು ತಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದರು. ಎಲ್ಲರು ಹುರಿದುಂಬಿಸುವವರೆ...ನನಗೋ ಹೆಳತೀರದಷ್ಟು ಸಂತೋಷ.. ದೀಪಿಕಾ ಯುವರಾಜನಿಗೆ ಕೈ ಕೊಟ್ಟಾಗ ಧೋನಿಗಾದಷ್ಟು.... ಆಡಳಿತ ಸಿಕ್ಕಾಗ ಯೆಡ್ಡಿಗಾದಷ್ಟು...

ಅಂದು ನಾನು "Best JAVA Programmer of the Year" ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಗೆದ್ದಿದ್ದೆ. ನಾನು ಸೋಲಿಸಿದ್ದು ಅಂಥಿಂಥವರನ್ನಲ್ಲ... ಸ್ವತಃ ಜೇಮ್ಸ್ ಗೋಸ್ಲಿಂಗ್ ನ ಪಟ್ಟ ಶಿಶ್ಯ ಹಲೋಶಿಯನ್ನ... ಜೇಮ್ಸ್ ಗೋಸ್ಲಿಂಗ್ (ಜೆ.ಗೋ) ಬಗ್ಗೆ ಗೊತ್ತಿರದವರಿಗೆ, ಆತ JAVA ಎಂಬ Technology ಕಂಡುಹಿಡಿದ ಮಹಾನುಭಾವ... ಅತ್ಯಂತ ಬುಧ್ದಿಶಾಲಿ ಮತ್ತು ಮೇಧಾವಿ... ಅಂತಃ ಜೇ.ಗೋನ ಶಿಶ್ಯ ಹಾಲೋಶಿಯನ್ನು 48 ಘಂಟೆಗಳ ಸತತ ಪರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ನಾ ಸೋಲಿಸಿದ್ದೆ... ಎರಡು ದಿನಗಳ ಕಾಲ ಎನನ್ನೂ ತಿನ್ನದೇ, ಕುಡಿಯದೇ... ಒಂದು ಕ್ಷಣವೂ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚದೇ ನಾ ಪಟ್ಟ ಪರಿಶ್ರಮ ಸಾರ್ಥಕವಾಗಿತ್ತು...

ಜೇ.ಗೋ ತನ್ನೆಲ್ಲಾ ವಿದ್ಯೆಯನ್ನು ಹಾಲೋಶಿಗೆ ಧಾರೆ ಎರೆದಿದ್ದ... ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ಆತನನ್ನು train ಮಾಡಿದ್ದ. ಹಾಲೋಶಿಯನ್ನು ಅದ್ವಿತೀಯನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುವುದಾಗಿ ಪಣ ತೊಟ್ಟಿದ್ದ.... ನನಗೋ ಜೇ.ಗೋನ ಪುಸ್ತಕಗಳೇ ಗುರು.. ಅವನ ಬ್ಲಾಗುಗಳೇ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ... ನನ್ನ ರೂಮಿನಲ್ಲಿ ಆತನ photo ಒಂದನ್ನು ನೇತು ಹಾಕಿ ಪೂಜಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ... ನನ್ನ Laptopಗೂ ಅವನದೇ wallpaper. ಅಂದು ಆ ಏಕಲವ್ಯ ದ್ರೋಣಾಚಾರ್ಯರ ಮೂರ್ತಿಯನ್ನಿಟ್ಟುಕೊಂಡೇ ಬಿಲ್ವಿದ್ಯೆ ಕಲಿತಂತೆ ನಾ ಜೇ.ಗೋನ photo ಇಟ್ಕೋಂಡೇ JAVA ಕಲಿತಿದ್ದೆ... ಅಂದು ಅರ್ಜುನನ್ನ ಏಕಲವ್ಯ ಸೋಲಿಸಿದಂತೆ ಹಾಲೋಶಿಯನ್ನು ನಾ ಸೋಲಿಸಿದ್ದೆ... Best Java Programmer ಆಗಿದ್ದೆ..

ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ವೇದಿಕೆಯಿಂದ ಕೆಳಗಿಳಿದು ಬಂದೆ... ಎದುರಿಗೆ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಜೇ.ಗೋ... ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಹಾಗೇ STILL ಆಗ್ಬಿಟ್ಟೆ... ಆ ದೇವರೇ ಎದುರಿಗೆ ಬಂದಂತೆ... ಅವನ್ ಜೊತೆ ಹಾಲೋಶಿ ಇದ್ದ... ಇಬ್ಬರು ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರು ಅಭಿನಂದಿಸಿದೆವು...

ಜೇ.ಗೋ : Congrats

ನಾನು ತಕ್ಷಣ ಆತನ ಕಾಲಿಗೆ ಬಿದ್ದು... ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ಆತನ ಕಾಲ ಬಳಿ ಇಟ್ಟು ಹೇಳಿದೆ... ಗುರುಗಳೇ ಇದು ನಿಮ್ಮದು...

ಜೇ.ಗೋ : ಏನಪ್ಪ ಇದು.. ನಾನು? ನಿನ್ನ ಗುರು?

ನಾನು : ಹೌದು ಗುರುಗಳೆ...

ನಾನು ಅವನ ಬುಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಓದಿ ಕಲಿತಿದ್ದು... ಆತನ photoಗೆ ಪೂಜೆ ಮಾಡೋದು ಎಲ್ಲಾ ಹೇಳಿದೆ... ಆತನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಸಂತಸ...

ಜೇ.ಗೋ : ತುಂಬಾ ಸಂತೋಷ... ಹೀಗೇ ಸಾಧಿಸುತ್ತಿರು... ಈ ಪ್ರಶಸ್ತಿ 100% ನಿನ್ನದೆ... ತೊಗೋ ತೊಗೋ...

ಇದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದ ಹಾಲೋಶಿ ಜೇ.ಗೋನ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಏನೋ ಗುಸು ಗುಸು ಹೇಳಿದ... ಇಬ್ಬರ ನಡುವೆ ಅದೇನೋ ಮಾತುಕಥೆ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು... ನಾನು ಇನ್ನೂ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ನಂಬಲಾಗದೇ ಆತನನ್ನೇ ನೋಡಿ ಆರಾಧಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ... ಜೇ.ಗೋ ನನ್ನ ಕಡೆ ತಿರುಗಿದ... ಆತನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ನಗು ಮಾಯವಾಗಿತ್ತು... ಅತ್ತ ಕೋಪವೂ ಅಲ್ಲದ.. ಇತ್ತ ಕಸಿವಿಸಿಯೂ ಅಲ್ಲದ ಒಂದು ಭಾವನೆ ವ್ಯಕ್ತವಾಗುತ್ತಿತ್ತು... ಗಡುಸಾದ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಆತ ಹೇಳಿದ...

ಜೇ.ಗೋ : ನೋಡು ಹುಡುಗ... ನಾನು ಇಂದಿನ ವರೆಗೂ ಹಣ ಪಡೆಯದೇ ಯಾರಿಗೂ ವಿದ್ಯಾದಾನ ಮಾಡಿಲ್ಲ.. ಯಾರನ್ನೂ train ಮಾಡಿಲ್ಲ.. ನೀನು ನನ್ನ ಗುರು ಅಂಥ ಹೆಳ್ತಿದ್ದೀಯ ಸೊ ನೀನು ನನಗೆ ಗುರು ದಕ್ಷಿಣೆ ಕೊಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ... ಸಿಧ್ದನಾಗು...

ಇದೆಲ್ಲಾ ಹಾಲೋಶಿಯದೇ ಕುತಂತ್ರ ಎಂದು ತಿಳಿದರೂ ನಾನು ಏನೂ ಹೇಳುವ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿರಲಿಲ್ಲ... ಜೇ.ಗೋನಿಂದ ಇಂತಹದೊಂದನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿರಲಿಲ್ಲ... ಆತನ ಮುಂದೆ ಮಂಡಿಯೂರಿ ಕುಳಿತುಬಿಟ್ಟೆ...

ನಾನು : ಗುರುಗಳೇ ನಾನು ಹಣವಂತನಲ್ಲ... ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ನಾನು ಕೆಲಸ ಮಾಡುವುದು HCL Company ಗೆ... ಸೋ ಕಡು ಬಡವ ನಾನು... ಬೇಕಿದ್ದರೆ ನನ್ನ ಪ್ರಾಣವ ಕೊಡಬಲ್ಲೆ.. ಅಥವಾ ಆ ಏಕಲವ್ಯನಂತೆ ನನ್ನ ಕೈ ಬೆರಳನ್ನು ಕೊಡಬಲ್ಲೆ...

ಜೇ.ಗೋಗೆ ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಏನೂ ತೋಚಲಿಲ್ಲವೆಂದೆನಿಸುತ್ತದೆ... ಮತ್ತದೇ ಹಾಲೋಶಿ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಏನೋ ಊದಿದ...

ಜೇ.ಗೋ : ಸರಿ ಸರಿ... ನಾ ನಿನ್ನ ಬಳಿ ಹಣದ ಬದಲು ಬೇರೆನನ್ನಾದರೂ ಕೇಳುವೆ...

ನಾನು : ಧಾರಾಳವಾಗಿ... ಪ್ರಾಣವನ್ನಾದರೂ ಕೊಡುವೆ...

ಜೇ.ಗೋ : ಅದನ್ನಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ನಾ ಏನು ಮಾಡಲಿ... ನನ್ನ ಗುರುದಕ್ಶಿಣೆ ಏನೆಂದರೆ... ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ನೀನು Cntrl C / Copy ಮತ್ತು Cntrl V / Paste ಉಪಯೋಗಿಸಬಾರದು... Google Search ಮರೆತುಬಿಡಬೇಕು... ನೀ ಉಪಯೋಗಿಸುವ ಪ್ರತಿ computer ನಿಂದ keyboard ನಿಂದ ಈ ಕ್ಷಣದಲ್ಲೆ copy/paste options ಮಾಯವಾಗುತ್ತವೆ... ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ನೀನು Google Search ತೆಗೆದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳು ಹೋಗುತ್ತವೆ.. ನಿನ್ನ ದೃಷ್ಟಿ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವೆ ಜೋಪಾನ....

ಶಿವ ಶಿವ... ಗುರುದಕ್ಷಿಣೆಯ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ಇಂತಃ ಶಿಕ್ಷೆಯೆ? ಒಬ್ಬ ಶಿಶ್ಯನ ಉಧ್ದಾರಕ್ಕಾಗಿ ಇನ್ನೊಬ್ಬನ ಬಲಿಯೆ? ನನ್ನ ಬೆರಳುಗಳನ್ನು
ಕಿತ್ತುಕೊಂಡಿದ್ದರೂ ಬದುಕುತ್ತಿದ್ದೆ...ಇದಕ್ಕಿಂತ ನನ್ನ ಪ್ರಾಣ ತೆಗೆದಿದ್ದರೇ ವಾಸಿಯಿತ್ತು... copy/paste ಇಲ್ಲದೇ ನಾ ಹೇಗೆ coding ಮಾಡಲಿ... google ಇಲ್ಲದೇ ನಾ ಹೇಗೆ code ಕದಿಯಲಿ... ಹೇಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಲಿ? ಇದು ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಕೆಲಸ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವೆ... ಬೇರೆ ಯಾರೂ ನನಗೆ ಕೆಲಸ ಕೊಡಲಾರರು... code ಕದಿಯಲು ಆಗದವನಿಗೆ ಯಾರು ತಾನೆ ಕೆಲಸ ಕೊಟ್ಟಾರು? ಕೊಟ್ಟರೂ ಆತ ಏನು ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಯಾನು? ಮಾಡಬಲ್ಲ? copy/paste ಇಲ್ಲದ, google ಇಲ್ಲದ s/w engineer ನ ಜೀವನವನ್ನಾದರೂ ಊಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲಿರಾ? ಚಿ ಚಿ... ಇದಕ್ಕಿಂತ ಮರಣವೇ ಲೇಸು..
ಒಂದೊಮ್ಮೆ ಆ ದ್ರೋಣಚಾರ್ಯರು, ಅರ್ಜುನ ಏಕಲವ್ಯ ಎಲ್ಲಾ ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ ಬಂದು ಹೋದರು... ಅಂದು ಆ ಏಕಲವ್ಯನಿಗೆ ಆದ ಸಂಕಟ ನನಗಿಂದು ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತಿತ್ತು... ಛೆ... ಹೀಗೇ ಈ ಭೂಮಿ ಇಲ್ಲೇ ಬಾಯಿ ಬಿಟ್ಟು ನನ್ನ ನುಂಗಿಬಿಡಬಾರದೇ ಎನಿಸುತ್ತಿತ್ತು... ಹಾಗೆ ಆಗಲಿ ಎಂದು ದೇವರನ್ನು ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೆ....

ಟರ್ ರ್ ರ್ ರ್ ರ್ ರ್ ರ್ ರ್ ರ್ ರ್ ರ್ ರ್ ರ್ ಎಂಬ ಕರ್ಕಶ ಶಬ್ಧ ಕಿವಿ ಹರಿವಂತೆ ಕೇಳಿ ಬಂತು... ನನ್ನ ಬೇಡಿಕೆ ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡ ದೇವರೇ ಭೂಮಿ ಒಡೆದನೆಂದುಕೊಂಡೆ... ಭೂಮಿ ನನ್ನ ನುಂಗುವುದೆಂದು ಕಾಯತೊಡಗಿದೆ... ಆ ಕರ್ಕಶ ಶಬ್ಧ ಹಾಗೇ ಮುಂದುವರೆಯುತ್ತಿತ್ತು...

ಥೂ ಥೂ ಥೂ ಅವ್ನಜ್ಜಿ ಇದು ನಮ್ಮ ಬೆಳಗಿನ ಅಲಾರಮ್ಮು... ಥೂ ಅವ್ನಕ್ಕ*#$@! $#@!^ ಇದುವರೆಗೂ ಆಗಿದ್ದೆಲ್ಲಾ ಕನಸು.. ಅಯ್ಯಪ್ಪಾ ಒಳ್ಳೆ ಜೀವ ಹೋದಂಗೇ ಅಗಿತ್ತು... $#@! &^%$# ಅದೆನೋ ಹೆಳ್ತಾರಲ್ಲಾ ತಿರ್ಕೊಂಡು ತಿನ್ನೋರ್ನ..... ಎಲ್ಲಾ ಬಿಟ್ಟು ನೀನು "Best Java Programmer"... ಹ್ಹ ಹ್ಹ ಹ್ಹ ಕನ್ನಡೀಲಿ ಮುಖ ನೋಡ್ಕೊಳ್ಳೋ ಗೂಬೆ ಅಂತೆಲ್ಲಾ ನನ್ನ್ ನಾನೆ ಬೈಕೊಂಡೆ.... ಯಾವಾಗಲೂ ತಲೆ ಮೇಲೆ ಕುಟ್ಟಿ ಸ್ನೂಝ್ ಮಾಡಿ ಇನ್ನೊಂದ್ ಅರ್ಧ ಗಂಟೆ ಮಲುಗ್ತಿದ್ದವ್ನು ಆ ಭಯಂಕರ ಕನಸಿಗೆ ತತ್ತರಿಸಿ ಹೋಗಿದ್ದೆ... ಆಲ್ಮೋಸ್ಟ್ ಹೋದ ಜೀವ ಮತ್ತೆ ಬಂದಂಗಾಗಿತ್ತು... ದಡಬಡಾ ಎದ್ದು.. ಒಂದೆರಡ್ ಚಂಬು ನೀರು ಹುಯ್ಕೊಂಡು ಆಫೀಸಿಗೆ ಓಡಿದೆ... ಸೀಟ್ ಗೆ ಹೋಗಿ 1st keyboard ನೋಡಿದೆ... Cntrl C V ಇದೆ ಅಂಥ confirm ಮಾಡ್ಕೊಂಡೆ... copy paste option ಕೂಡ ಇತ್ತು... ಒಂದ್ ಸಲ google ತೆಗೆದು search ಮಾಡಿ ನೋಡಿದೆ... ಕಣ್ಣು ಸರಿಯಾಗೇ ಕಾಣಿಸ್ತಿತ್ತು... ಸದ್ಯ ಬದುಕಿದೆಯಾ ಬಡ s/w engineer ಅಂಥ ನಿಟ್ಟುಸಿರುಬಿಟ್ಟೆ... ಸಧ್ಯ ಕೆಲಸ ಉಳೀತು....